نوشتار

کمابیش همه ما در وجود خود با دو  شخصیت  آشنایی داریم . یکی آن شخصیتی هست که با طرز تفکر  ناقص خود برای ما مشکلات ایجاد می کند و یکی آن شخصیتی هست که  با بازنگری به تفکرات  غلط در درون ما حس ایجاد تغییر را بوجود می آورد. یعنی همان شخصیت سالم که به قدر کافی  عاقل هست تا به مشکلات روانی و فکری ما رسیدگی کند .  این حرف سندش آنست که همه ما بعد از گذشت زمان و رشد روحی و عقلی، به یکسری از اشتباهات  خود اعتراف می کنیم .از این جهت هست که می توان به پیشرفت فرهنگ و تحول انسانی در جوامع  امیدوار بود .اگر قرار باشد ما همه چیز را انفعالی ببینیم، هیچ لزومی به حرکت و کسب فهم و آگاهی  نخواهیم دید .بنابراین باید دانه دانه مشکلات جامعه خود را بررسی کنیم و ببینیم چرا  با داشتن اینهمه  سرمایه و هوش و استعداد امروز  وضع کشور ما چنین هست ؟ در حقیقت تغییر وضع جامعه ما ،  نیاز به یک جریان تعلیم و تربیت اساسی،  در راستای برطرف کردن کمبودهای موجود در طرز تفکر ،  و خطاها ونقایص فکری ما دارد،  و همینطور تجدید نظر در جریان ارزش هاو فروض غیر معقول که  پشتوانه مشکلات ما هستند .وقتی ما از فرهنگ صحبت می کنیم و می گوییم این جریان یک نقص فرهنگی  هست که به نوعی فاصله روانشناسانه بین اذهان مردم و حقیقت اشاره می کند ، بلافاصله عده ای گارد می گیرند  که فلان  شخص یا نویسنده یا  فعال حقوق بشر می خواهد به فرهنگ و پیشینه تاریخی ما حمله کند و تفرقه ایجاد کند ،  در حالیکه اگر مردم دست از بیماری های ستیزه جویی و مازوخیستی خود بردارند و کمی وارد پروسه تفکر شوند،  واضحتر متوجه خواهند شد که برای شناختن حقیقت و بالا بردن سطح فرهنگ باید همه حرف ها را بدون سانسور بشنویم  و بهترین را برگزینیم .ما برای شناخت یکدیگر و برای اینکه اسم یک ملت را روی خود بگذاریم ، نمی توانیم چشم خود را  روی مشکلات همدیگر ببندیم . ما نمی توانیم به اسم امنیت ملی و توهم احساسات از کنار مشکلات اقوام و هموطنان گرفتار  خود بدون احساس بگذریم ؟ سوال نگارنده از همه آنها که خود را وطن پرست می شناسند و حرفهای خود را وحی منزل می دانند ، این است که،  شما که ادعای وطن پرستی دارید ، تا چه حد حاضرید ، بجای اینکه فی المثل پول و وقت و هزینه صرف جنگیدن با  معترضین داخلی و سرکوب مردم کنید ، بروید مشکلات مردم را از نزدیک ببینید و حل کنید ؟ آیا شماها که خود را وطن پرست می دانید با انکار اعتراضات و ندیدن مشکلات و گریز و سرکوبی و پافشاری  بر روی احساسات کورکورانه خود فکر می کنید تا چه حد می توانید به بهبود وضع جامعه و حفظ آن کمک کنید ؟ شما آیا حاضرید که حداقل بار کمی از مشکلات فکری و فرهنگی جامعه را به گردن بگیرید و در مورد نقطه  نظرات  کج و تند مدارانه خود تجدید نظر کنید و همه را به چشم دشمن و جاسوس و باج بگیر و تجزیه طلب ووو نبینید؟ در طی اینهمه سال فشار و تهدید و ارعاب ، شما و امثالهم تنها در پرورش یک استعداد مردم ، در بین همه  […]

ادامه مطلب...